CZUWAJ! HARCERSKA PRZYGODO!
100-lecie powstania Związku Harcerstwa Polskiego było świetną okazją do zorganizowania przez Bibliotekę Publiczną w Rynie w dniu 25 lipca 2018 r. wycieczki pieszej do Harcerskiej Bazy Obozowej w Rybicalu prowadzonej przez Hufiec ZHP w Zgierzu. Aby dotrzeć do celu, bibliotekarki i czytelnicy pokonali malowniczą, 7 - kilometrową trasę. Trochę zmęczeni upałem, ale bardzo zadowoleni uczestnicy wycieczki powitani zostali przez druhnę Martynę Jarosik, która oprowadziła wszystkich po terenie obozowiska, opowiedziała o tradycjach, zwyczajach i symbolach harcerskich oraz zaprezentowała strój harcerski. Następnie, po wspólnych zabawach i tańcach integracyjnych oraz po podziale na cztery grupy, uczestnicy wyprawy bawili się w podchody polegające na wykonaniu 6 zadań sprawdzających inteligencję, spryt i sprawność fizyczną, kierując się przy tym planem obozowiska i zaznaczonymi na nim wskazówkami. Po podsumowaniu gry do bibliotekarek i czytelników dołączył Zastęp harcerzy z Myślenic. Młodzi harcerze opowiedzieli jakie warunki trzeba spełnić, aby zostać zuchem, jak wyglądają zbiórki harcerskie, czego dzieci się tam uczą, w co się bawią oraz jakie sprawności harcerskie zdobywają. Po wyczerpujących opowieściach przyszedł czas na pieczenie kiełbasek i śpiew piosenek harcerskich przy akompaniamencie gitary. Zaś na zakończenie wszyscy zawiązali harcerski krąg aby przekazać sobie harcerską iskierkę przyjaźni oraz wymienić się podarunkami (harcerze otrzymali kubki i zakładki biblioteczne, a bibliotekarki i czytelnicy torby i znaczki harcerskie). Spotkanie upłynęło w bardzo miłej i przyjaznej atmosferze oraz było wspaniałą okazją aby miło spędzić czas i poznać codzienność harcerza.
79. SPOTKANIE MŁODZIEŻOWEGO DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI
Ryńska młodzież spotkała się 13 lipca 2018 r., aby podyskutować na temat "Pamiętnika Cathy", której autorem jest Sean Steward. Nie jest to powieść w typowym tego słowa znaczeniu, a raczej rodzaj książki stylizowanej, zarówno w formie literackiej jak i wydawniczej, na prawdziwy pamiętnik pisany przez nastolatkę. Opowieść wydaje się początkowo dość banalna, na co uwagę zwrócili uczestniczący w spotkaniu chłopcy. Opis złamanego serca porzuconej nastolatki. Jednakże... dołączone do książki dodatki, zapowiadały coś znacznie ciekawszego. Okazuje się więc, że ów pamiętnik został spisany celowo, jako dowód rzeczowy, w pewnej podejrzanej sprawie. Ukochany Cathy, starszy od niej o kilka lat, Victor, jest nie tylko bajecznie i podejrzanie bogaty, ale równie podejrzanie tajemniczy. Zraniona jego porzuceniem Cathy włamuje się do jego domu i przeprowadza prymitywne śledztwo. Po wszystkich bardzo licznych wydarzeniach okazuje się, że Victor należy do dziwnego rodu, którego przedstawiciele są... nieśmiertelni. Książka podobała się klubowiczom, głównie ze względu na nietypową szatę graficzną i zupełnie niespodziewane zakończenie. Chwalili ją za pomysł i wykonanie, a także wątek z tajemniczymi morderstwami dookoła Victora. Żaden z uczestników spotkania nie wyraził wobec lektury jednoznacznej niechęci, nikt też nie uznał książki za objawienie. Dyskusja opierała się więc na analizie wydarzeń i "dodatków" załączonych do pamiętnika. Tym sposobem sami prowadziliśmy śledztwo razem z Cathy.
122. SPOTKANIE DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI DLA DOROSŁYCH
Dnia 22 czerwca 2018 r. Ryńscy Klubowicze DKK dyskutowali o książce "Dom Augusty", szwedzkiej pisarki Majgull Axelsson. Ta saga rodzinna opowiada o losach trzech pokoleń kobiet z rodziny Johanssonów. Augusta, Alicja i Andżelika to główne bohaterki. Losy każdej z nich są tragiczne, naznaczone przemocą, poczuciem hańby, doświadczeniem śmierci najbliższych. Dodatkowym elementem łączącym kobiety ze wspomnianego rodu jest dom Augusty. Protoplastka rodu dostała go od znajomych i przyjaciół w prezencie ślubnym. Dom przekazywany z pokolenia na pokolenie staje się schronieniem dla tych nieszczęśliwych kobiet. Lektura przypadła do gustuwszystkim Klubowiczom, choć nie była lekka, łatwa i przyjemna. Według nich autorka doskonale przedstawiła perypetie kobiet o trudnym życiorysie. Umiejętnie potęgowała napięcie u czytających poprzez szczątkowe i niechronologiczne opisy zdarzeń i manipulowanie emocjami. Dobrze ujęła problemy, o których warto było dyskutować na spotkaniu DKK, gdyż mogą one przydarzyć się każdemu. A dotyczyły one kwestii samotności, tęsknoty za uczuciem, hańby, braku ludzkiej godności, agresji, przedmiotowym traktowaniu kobiet, złych relacji rodzinnych i międzyludzkich. Klubowicze wysoko ocenili książkę, przyznali jednogłośnie maksymalną ilość punktów, czyli 10. Doszukali się w niej wielu "złotych myśli". Oto jedno z nich: "Jednak nic nie jest wieczne. Jak wiadomo, żaden człowiek nie może wejść dwa razy do tej samej rzeki, nikt nie obudzi się rano taki, jaki był w chwili zaśnięcia".
78. SPOTKANIE MŁODZIEŻOWEGO DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI
Klubowicze Młodzieżowego Dysusyjnego klubu Książki spotkali się 16 czerwca 2018 r. aby podyskutować na temat kultowej, legendarnej wręcz książki "Amerykańscy Bogowie" Neila Gaimana. Książka ta od dnia premiery budzi silne kontrowersje i skrajne emocje. Recenzje nazywają ją jedną z najważniejszych książek XXI, a już z całą pewnością najważniejszą książką fantasy pierwszego 10-lecia XXI wieku. Po takich zapowiedziach oczekiwania klubowiczów były niewiarygodnie wysokie. Już pierwsze informacje jakimi dzielili się odwiedzający bibliotekę klubowicze zwiastowały znakomitą dyskusję. Kiedy jednak doszło do dyskusji nie wiedzieliśmy od czego zacząć. Każdy chciał coś powiedzieć, więc najpierw postanowiliśmy jakoś uporządkować fabułę powieści. Jeden z klubowiczów zaczął robić coś w formie planu wydarzeń, ale że książka ta jest niesamowicie myląca i powoduje ogromne rozbieżności w rozumieniu fabuły, każdy wtrącał coś od siebie. Ostatecznie skupiliśmy się na głównym bohaterze – Cieniu. To postać zagadkowa, ciekawa, momentami irytująca, ale odważna, bardzo ludzka, pomimo ogromu nieprawdopodobnych wydarzeń jakie stają na jego drodze. Młodzież sporo miejsca zostawiła na omówienie pojawiających się w powieści Bogów. Nie tylko Odyna i Lokiego, ale także Wielkanocy, Czernoboga, Zorii, Ibrisa i Horusa, a także Sweeneya, czyli ulubionego leprekhauna. Fabuła i wydarzenia przedstawione w książce, wywoływały silne emocje, wymuszając analizę świata rzeczywistego, istoty religii, a także jej znaczenia w życiu człowieka. Gaiman to autor, który młodzież zachwycił (a ich naprawdę trudno chociażby poruszyć). Okazało się także, że każdy z nas zupełnie inaczej zrozumiał zakończenie, które okazało się kompletną incepcją i sprawiło, że wielu z nas nie mogło spać. Zdaniem młodzieży to książka odważna, trudna i mądra. Zmusza do refleksji, bawi i uczy. Uwrażliwia na inność, odsłania nowe oblicze literatury fantasy. Uczestnicy nazwali ją Real Fantasy, bo po przeczytaniu nie byli pewni, czy świat faktycznie nie jest tak stworzony jak przedstawia to w tej niezwykłej książce Gaiman. Klubowicze z wyjątkiem jednej osoby, którą odrzucił jeden obrazowy i naturalistyczny opis, dali książce 100 punktów na 10 możliwych. Warto dodać, że trudno napisać recenzję książce, która ma w sobie tak wiele nieodkrytych kart. Każde nierozważne zdanie może odsłonić jedną poszlakę, która w ostatecznym rachunku i tak jest zaskakująca. Gaiman do ostatniego zdania nie zdradza rozwiązania wszystkich wątków. A rozwiązanie jest tak nieoczywiste i tak niejasne, jak tylko może być. Kiedy obnażyliśmy realne znaczenie zakończenia, zapanowała cisza. Każdy musiał to przetrawić po swojemu.
Programy i projekty
